Koşman gereken zamanlar var bazen ama sen yürümek istiyorsun.

Gerçek olman gerekiyor bazı zamanlar ama sen hayal olmak istiyorsun.

Dünyanın döndüğü yerlerde duruyorsun,zaman sana aldırmadan akıp gidiyor üstüne üstlük senin varlığının onun üzerinde hiç bir ağırlığı olmuyor.Seni görmüyor bile dünya aslında.Varoluşu sana bağlı değil çünkü ama senin varoluşunun sebebi o.Onsuz anlamsızsın,hiçsin,yoksun…

Hala dünyadan mı bahsediyorum emin değilim.Emin olduğum tek bir şey de yok aslında.Yani sanırım.

Bazı insanlar var;hayatınıza sızıyorlar ve siz fark etmeden yerlerini büyütüyorlar.Göle düşen bir damla gibi bir etki yaratıyorlar ve siz tepki bile veremeden her hücrenize yerleşiyorlar.Kurtulmak istemiyorsunuz ama kurtulmak isteseniz bile yapabileceğiniz hiç bir şey olmadığını biliyorsunuz.

Bazı insanlar var;hayatınızı istasyon olarak görüyorlar,geliyorlar,sizinle oturuyorlar,kalkıyorlar,yürüyorlar,koşuyorlar,konuşuyorlar ve varmak istedikleri yere varınca da öylece gidiyorlar.Sizde yarattıkları tek değişiklikse hafızanızda oluyor.

Koştuğumuz yerler var,yorulduğumuzda dinlendiğimiz insanlar…Dünya yuvarlak evet ama bence gittikçe küçülüyor.Hepimizi birleştirmeye çalışıyor,koştuğumuz yer olmak istiyor.