20 Eylül 2012 Perşembe



Bir insanı uzunca, ama çok uzunca beklediğinizde anlamı yavaş yavaş azalmaya başlıyor.Tıpkı bir kelimeyi sık tekrar edince anlamsızlaşması ve sadece garip bir ses haline gelmesi gibi.Artık ne beklediğini bile unutuyor insan.Uzandığı yerlerde eli hep boş kalıyor ve artık uzanmaktan çok,çekilmek istiyor,biri tarafından.Beklediği kişi tarafından.
Sanırım o kişi hep belirli saatlerde geçiyor hayatımızdan ve biz o saat çizelgesini bir türlü bulamadığımız için o geçerken hep başka yerlerde oluyoruz.Ya da son anda görüp arkasından koşsak bile o bizden uzaklaşarak başka duraklara,bizi almadan gidiyor.Hani bekleyince gelmez ya,o da beklediğimiz için gelmiyor.