11 Kasım 2011 Cuma

Maymunlara inanmıyorum ama bir evrim var.


Bu aralar, sanki birisi hayatımın ileri sarma tuşuna basmışçasına yaşıyorum. Her şey o kadar hızlı ki. Okula git, oradan eve gel,çok geç yatma,saat 23.00,amaan gene geldi yatma vakti, hazırlan,yat 00.00 olmuş bile. 6.00 zıırt zırtt telefon alarmı,ertele,6.05 zııırt zııırt,ertele,6.10 zııırt zııırt küfür eşliğinde kalkış. İşe git. 8.30 geç kaldım,amaan iş de yok zaten. Sıkıl,excel,sıkıl,rapor,sıkıl,excel,sıkıl SAP,sıkıl,yemek ye,sıkıl,excel,sıkıl,telefon,sıkııııııııııııııııııııllllllllllllllll...Saat 18.00,nefes alma vakti. Otobüs bekle,eve gel.
Yazarken yoruldum yemin ediyorum,yaşarken ne hale geliyorum siz düşünün. Genel olarak kafam güzel geziyorum zaten,gün içerisinde resmen evrim geçiriyorum. Sabah çok ilkelim mesela,günaydın diyene gözlerimi açmaya çalışarak bakıyorum. İnsanların dediklerini anlamam ve cevap vermem arasındaki süre ise akşama doğru gittikçe kısalıyor. Böyle sallan yuvarlan yaşıyorum.
 Hiç bir şey değil de şu otobüs işi beni benden alıyor. Her gün o kadar farklı insanı bir arada görmek, algılarımı çok da olumlu etkilemiyor doğrusu, arada bir koca bir ERROR yazısı çıkıyor kafamda, biraz bekleyip,iki üç kere de vurunca düzeliyor, cızırtılı düşüncelerim netleşiyor. Hele o teyzelerin otobüste altın dağıtılıyormuşçasına herkesi ite kaka binme çabaları, o yetmez boş otobüste yardır yardır bir yerlere ulaşma eforu,yanındayken devamlı arkalara bakma suretiyle seni ilerlemen için taciz etmeleri yok mu. Hayır,ben tamamen ilerleme taraftarıyım ama bomboş otobüste de değil yani. Maymun muyuz biz, tutacaktan tutacağa atlayalım bomboş araçta.
Hadi her şeyi bir kenara bıraktım, en çok kafa içi küfürbaz oluşuma üzülüyor. O kadar küfür,gün boyunca o kafada birikiyor,birikiyor,nereye gidiyor hiç bir fikrim yok. Beni almadan geçen otobüsün şoförünün annesi orospu oldu mesela geçen gün, o kadar küfürden sonra değilse bile olmalı yani. Arkaya ilerlemeyen,direk müptelası koalalarla ilgili yazımı buradan okuyabilirsiniz. Oldukça yumuşak yazılmış bir yazı olup, sabahın 7sinde işe gitmekte olan bir öğrencinin gerçekte kafasından neler sıraladığını hiç bir şekilde yansıtmamaktadır. Onlar orada direğe kokularını bırakırken aşağıda kendileri gibi işe,okula gitmeyi bekleyen zilyon tane insanı hiç siklememekle beraber,benden küfür yiyenler sıralamasında ikinci sıraya yerleşiyorlar. 
Allahtan arkadaşlarım çok hanımefendi,beyefendi insanlar (biraz abartmış olabilirim) da yanlarında küfür etmeye cesaret edemiyorum. Kaldı ki istemiyorum da zaten. Ben ki lisede önümde habire amına koyim diyor diye çocuğun birinin kafasına defter geçirmiş kızım. İstemiyorum efendim küfürbaz olmak. Vallahi bu özel sektör insanın ayarlarıyla oynuyor azizim. 
Neyse, bu kadar heyecanlı bir hayata sahip olmamdan mütevellit bu blogu çok güncel tutamıyorum. Hani kalpten falan giden olur,hızıma yetişemezsiniz,özenirsiniz,uğraşamam.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder