24 Aralık 2012 Pazartesi


Durup düşündüm bir an,yan yana olduğumuzu,birbirimizi seyrettiğimizi. Olmayan insanlara,olmayan anlamları yüklediğimizi birlikte fark ettiğimizi düşündüm. Çok üzülmüşüz,çok yorulmuşuz,çok rol yapmışız ama sonunda hepsini eritmişiz birbirimizin gözlerinde mesela. Elimi tutman yeter demiş dudaklarım ama seninkilere daha çok yaklaşmış bunu söylerken.
Beklemişiz mesela, zaman,araçlar bizi birbirimize yaklaştırsın,mekanlar küçülsün bir araya gelelim diye. Olmamış ama kıyamet yokmuş ya ucunda. Devam etmişiz beklemeye. Bir gün daha,bir gün daha derken, ne çok gün birikmiş ellerimizde meğer. Fark etmemiş gibi yapmışız yine,atmışız günleri bir kenara,kalabalığa karışmışız.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder